De eerste generatie Ramakers in Huis Maes

Op 30 September 1851 kocht de in Lutterade (Geenstraat) wonende Jan Willem Ramakers (1820-1887) de Noordelijke helft van het complex met de omheinende tuin van de erfgenamen Sassen voor een bedrag van 2.130 gulden. Jan Willem trouwde op 24 augustus 1850 met Maria Antoinetta Ramakers Erkens (1831-1890). Zij is geboren op Biesenhof (www.biesenhof.nl) als dochter van halver (pachter) Jan Willem Erkens en Maria Gertruida Narings. Biesenhof bestaat als boederij sinds ongeveer het jaar 1250. Daarmee zal het tot de oudste boerderijen van het land behoren. Op dit moment is het een hotel-restaurant waar het werkelijk prima vertoeven is.

Foto 7: bet-overgrootmoeder Maria Antoinetta Ramakers-Erkens (1831-1890). Deze foto is genomen door haar oudste zoon Henri in 1880. (Klik op de foto voor vergroting) 



Het atelier bevond zich op de eerste verdieping terwijl de familie op de begane grond resideerde. In andere delen van het complex werden onder andere werknemers ondergebracht die in het atelier werkzaam waren en die van buiten Geleen kwamen.
 

In het huis werden 10 kinderen geboren:

1) Jan Hendrik Ramakers (25 juli 1851 - 23 maart 1925), beeldhouwer. Dit zijn de gebroeders Ramakers II (de tweede generatie gebroeders Ramakers). Later volgt meer. 

Foto 8: Henri Ramakers (1851-1925). Foto uit circa 1909

(Klik op de foto voor vergroting)

 

2) Maria Elisabeth Ramakers (12 mei 1853 - 5 september 1915), trouwde in 1889 met de smid Hendrik Thissen (1854 - 1922). Hun zoon Hubert (1892 - 1945) werd in 1921 priester gewijd.

Foto 9: Ome Sjaak (Jacques Lonissen (1899-1984) en Hubert Thissen (1892-1945)

(klik op de foto voor vergroting)

3) Maria Catherina Ramakers (16 oktober 1855 - 4 april 1924) trad in als zuster Ambrosia bij de congregratie van H. Carolus Borromeus, klooster Zusters Onder de Bogen te Maastricht.

Foto 10: overlijdensbericht Zuster Ambrosia (1855-1924)

(Klik op de foto voor vergroting)

 

4) Maria Josephina Ramakers (16 december 1857 - 3 april 1910) trad in als zuster Longina bij de congregratie van H. Carolus Borromeus, klooster Zusters Onder de Bogen te Maastricht. Zuster Longina was hoofd van het weeshuis.

Foto 11: overlijdensbericht Zuster Longina (1857-1910)

(Klik op de foto voor vergroting)

 

5) Pieter Mathias Ramakers (17 Juni 1860 - 1 november 1912), beeldhouwer. Dit zijn de gebroeders Ramakers II (de tweede generatie gebroeders Ramakers). Mathieu Ramakers is overgrootvader van de auteur. Later volgt meer.

 

 Foto 12: overgrootvader Mathieu Ramakers (1860-1912). Foto van zijn bidprentje.

(Klik op de foto voor vergroting)

 

6) Maria Antonia Clementina Ramakers (31 december 1862 - Schimmert 30 maart 1942), trouwde in 1894 met Jan Antoon Kentgens (1865-1934). In het centrum van Oud-Geleen stichtten ze een groot winkelpand. In 1930 schreef hun zoon Joseph Kentgens een brief als getuigenis van zijn oma Maria Antoinetta Ramakers Erkens. Later over deze brief meer.

Foto 13: Clementina Ramakers (1862-1942). Foto uit 1925

 

7) Joseph Ramakers (16 april 1865 - 15 oktober 1872)

 

8) Maria Anna Ramakers (10 juli 1867 - Heerlen 2 september 1942)

 

9) Maria Margaretha Ramakers (17 september 1869 - Maastricht 11 september 1950) trouwde in 1895 met Maastrichtenaar Hieronymus Vermin (1869-1949).

Foto 14: Maria Ramakers (1869-1950). Foto uit 1925.

 

Dit echtpaar kreeg 6 kinderen waarvan er 3 priester werden. Drie van deze broers waren van de congregatie Missionaris van het Heilig Hart. Twee andere broers waren bioscoopexploitanten en voorzitter van de Nederlandse Bioscoopbond. Tevens werd er een meisje geboren in 1901 waarvan de rest van haar onbekend is.

 

- Henricus Maria (Henri) Vermin (1896-1964) werd in trad in 1916 tot de congregatie van de Missionarissen van het H. Hart. In augustus 1923 werd Henri tot priester gewijd en in 1923 vertrok hij met de M.S. Orania naar São Paulo, Brazilie. In 1928 keert hij vanwege gezondheidsklachten terug naar Nederland en heeft in verschillende huizen van de congregatie gedoceerd. Tevens was hij geschiedschrijver van zijn congregatie. Pater Vermin is auteur van een monumentaal werk "Pater Jules Chevalier, stichter van de congregatie, een studie over zijn leven en werken".

 

Foto 15: Pater Henri Vermin (1896-1964)

 

- Mathieu Vermin (Maastricht 1898 - Amstelveen 1956), eigenaar van een ijzergieterij en electrohandel en mede-eigenaar van Mabi-bioscopen (Hebios, Lux 1 en 2) in Maastricht en nog een bioscoop in Meerssen. In 1930 wordt de cinema ‘Pathé’ overgenomen door M. Vermin H. Teunissen en de naam veranderd in ‘MABI’ (Maastrichtse Bioscoop). In juli 1930 krijgen ze vergunning om het gebouw door Architect Boosten te laten verbouwen. In plaats van één balkon komen er nu twee. De benedenzaal telt 486 plaatsen, het eerste balkon 189 en het tweede 207, totaal 882 zitplaatsen. Voor het toneel was een orkestbak waar het Mabi-orkest onder leiding van René Fontaine musiceerde. De wanden van de benedenzaal waren omwille van de akoestiek bedekt met celotex, een product bestaande uit samengeperste suikerrietvezels. Op 13 november 1930 vindt de opening plaats met als hoofdfilm: ‘Die Weise Hölle vom Piz Palu’, onder regie van Arnold Franck en George Wilhelm Pabst, met in de hoofdrol Leni Riefenstahl. Naast de ‘MABI’ exploiteerde de familie Vermin nog 3 andere bioscopen. De ‘MEBIO’ (Meerssense Bioscoop) 1938 – 1965, de ‘HEBIOS’ (Heerder Bioscoop) 1939 – 1970 en de ‘LUX’ aan de Brusselsestraat 1948 - 1972. In navolging van de andere bioscopen splitst ook de ‘MABI’ in 1972 haar zaal in twee gedeelten namelijk in het ‘MABI’ theater beneden en het ‘MIDI’ theater boven. In de jaren 1980 werden MABI 3 en 4 geopend, zodat de oorspronkelijke zaal met 882 zitplaatsen en twee balkons voortaan is opgedeeld in vier kleinere zalen. Tot 1994 blijft de cinema aan de Kleine Gracht gevestigd. Maar na de bouw van de megabioscoop aan de Sint Maartenslaan sluit de ’MABI’ zijn poorten en wacht het pand drie jaar op een nieuwe bestemming. Deze krijgt het wanneer René Persoon in 1997 zijn oog op het pand laat vallen. Na een ingrijpende verbouwing van 10 maanden van zowel het in- alsmede het exterieur kan men nu gaan genieten in dit Maastrichtse hotel waar de film nog altijd draait maar dan op een andere manier. Van het oorspronkelijk gebouw is alleen de voorgevel met het karakteristieke balkon nog intact. Bron: hotelmabi.nl

De dagelijkse leiding van de Mabi-bioscopen liet hij over aan zijn jongere broer Victor. Kinderen en klein kinderen Mathieu, Paul en Charles hebben nog in de bedrijven van oprichter Mathieu gewerkt. Dit volgens de gebroeders Charles en Mathieu met wie de auteur in contact is.

 

- Maria Antonius Hieronymus (Antoine) Vermin (Maastricht 1899-São Paulo 1968) priester van de Missionarissen van het H. Hart ging werd rond 1930 uitgezonden als missionaris naar Brazilie. Hij leidde onder andere het Groot Semenarie van de congregatie in São Paulo.

 

- Gerardine Maria Virgine Vermin (19 juli 1901), verder onbekend

 

- Victor Vermin (Maastricht 1903- Maastricht 1976), Victor of Vic Vermin was dirigent, pianist, componist, schrijver en bioscoopdirecteur. Vermin studeerde aan het conservatorium in Luik en in Aken aan de Kirchenmusikschule. Hij dirigeerde het vrouwenkoor deo Gloria in Meerssen en de Maastrichtse zangvereniging Lauwerkrans. Hij zou ook Hafa-dirigent geweest zijn. In het dagelijkse leven van Vermin vanaf 1931 tot 1968 mededirecteur van de Mabi, de Maastrichtse bioscoop aan de Kleine Gracht 24, nu Mabi Hotel (www.mabihotel.nl). Hij kwam in de bioscoopwereld terecht omdat er in de muziek geen droog brood te verdienen was in de crisistijd van de jaren dertig. Met zijn gezin woonde hij boven de Mabi. De familie Vermin was zeer katholiek. Drie broers van Vic waren lid van de orde van de Congregatie van het H. Hart (m.s.c.). Daardoor was er een zeer directe band met het bisdom. De films, die in de Mabi vertoond werden, ondergingen naast de gebruikelijke keuringen door het rijk en de katholieke filmkeuring, ook nog de persoonlijke keuring door de familie Vermin. Vic Vermin controleerde hoogstpersoonlijk reclamefoto´s en posters. Als een decolleté naar zijn smaak te diep was maakte hij dat gewoon zwart. De Mabi had een eigen bioscooporkest. Voor het toneel was een orketsbak waar het Mabi-orkest onder leiding van René Fontaine musiceerde. Vic Vermin was getrouwd met Wies van Can en had acht kinderen. Ook zij zouden werkzaam zijn in de bedrijven van de familie Vermin. Vic werd op 4 januari 1977 begraven op het kerkhof aan de Tongerenseweg in Maastricht.

Werkenlijst

Schrijver en vertaler Vic Vermin publiceerde gedichten onder het pseudoniem Louis Mincan. Dit pseudoniem is een samenstelling van Louis als voornaam van zijn schoonvader, Min als laatste gedeelte van zijn eigen achternaam en can als familienaam van zijn vrouw Wies van Can. Werken onder zijn pseudoniem Louis Mincan zijn:

-Mastreechter Ballade. Maastricht: Leiter Nypels, 1955. Illustraties Stef Klein. Omslagtekening Jean Nelissen.

- Triptiek der bevrijding. Geillustreerd door Jerôme Goffin. N.a.v. de bevrijding van Maastricht op 14 september 1944

- Wat iech in gediechte gedach heub. Maastricht, 1978

Vermin vertaalde in 1916 het lied Vae victus geschreven en gecomponeerd door Carl Smulders uit het Frans in het Nederlands. Een geplande uitvoering van dit lied in Sittard op 24 februari 1916 kon om politieke redenen niet doorgaan. De tekst werd strijdig geacht met het Nederlandse neutraliteit.

Composities: het muziekale oevre van Vermin weerspiegelt duidelijk zijn katholiek achtergrond. Hij moet heel wat kerkliederen, koorwerken en kinderliedjes geschreven hebben. Daarvan zijn nu bekend:

Orkestwerk, titel onbekend. Een geplande uitvoering in mei 1940 in het kader van de Limburgse avonden van Henri Hermans en het Maastrichtse Stedelijk orkest ging niet door.

Cantate / passie- Kerst-Cantate voor gemengd koor, soli en orkest. Gedicht P.D. ster. Eerste uitvoering op 15 januari 1922 door Avanti-kapel, Dameskoor- zangkoor 'Deo-Gloria' en solisten.Maa

- Feest-Cantate der Maastrichtse Maria-congregaties (1927). Enz, enz. Tekstboekje verschenen in 1927 bij Van Aelst, Maastricht

- Passiespel voor Passiespelen Tegelen 1940. Nieuwe tekst: Jacques Schreurs. Nieuwe muziek: Victor Vermin. Uitgevoerd door het Tegeld orkest Mignon (het latere Tegelse Symfonie Orkest) onder leiding van Jacques Penninx

- Liederen voor stem en piano Lied voor den nieuwen kruistocht. Tekst Jacques Schreurs. Uitgave zonder naam en datum.

- Paashymne (krantenartikel)

- Kerstlied der Armen (krantenartikel)

-Christmas in Holland. Poem by F.A. Brunklaus. Dedicated to our three American friends, Bill, Jack and Roby. Maastricht: Leiter-Nypels. Componist: Fermin

Koorwerken

- Les enfants voor gemengde koor (ca. 1924). Tekst Henry de Warnery

- Fruhlingfahrt voor gemengd koor (ca. 1924) Tekst Joseph Freiherr von Eichendorf

Bron: www.maastrichtsecomponisten.eu en http://forum.mestreechonline.nl/showthread.php?t=3379&highlight=gebroeders+vermin

 

Foto 16: Vic Vermin (1903-1976). Krantenartikel uit 1928

(Klik op de foto voorvergroting)

 

- Jerônimo (Jerôme) Vermin (1909-1960) werd in 1927 priester gewijd. Hij ging vrijwel meteen op missie naar São Paulo, Brazilie. In 1939 stichtte hij de "Santuário das Almas" in de stad São Paulo http://www.msc.com.br/santuariodasalmas/. Omdat hij constateerde dat de parochianen een bijzondere verering hadden voor de zielen in het vagevuur. Reeds in 1944, toen Nederland nog zuchtte onder de Duitse bezetter, begon met met de bouw van een nieuwe en grotere kerk. Rond 1946 daarna vertrok hij naar een klooster in de stad Rio de Janeiro in Guanabara. Hij werd opgevolgd door pater Van Oostrom. Pater Vermin werd overste van het missionarissen van het H. Hartklooster. Hij was diabeet en was hartpatient. Op 15 augustus 1960 werd hij niet lekker en werd met spoed naar het ziekenhuis "Benficiênçia Portuguesa" gebracht voor behandeling. Toen men hem wilde wekken de volgende morgen op 16 december 1960, trof men Pater Vermin levenloos in zijn bed aan. De parochie werd spoedig geinformeerd. Het lichaam heeft de hele dag en nacht geexposeerd gelegen in de nog in constructie zijnde nieuwe kerk voor de mensen om afscheid te nemen. De 17e augustus werd in onder leiding van de kardinaal een mis gehouden. Daarbij werd door zijn confraters gregoriaans gezongen onder dirigentie van pater Albert Brands. Zijn begravenis werd druk bezocht en van heide en verre kwamen mensen hun respect voor de overledene betuigen. Hij was een erg geliefde priester. Hij werd begraven op begraafplaats "Pechincha". Vijf jaar later werd hij herbegraven op Muriaé waar andere confraters van de Missionarissen van het H. Hart begraven liggen. Er zijn in de steden Rio de Janeiro en São Paulo straten naar hem vernoemd.

 Foto 17: Pater Jerôme Vermin (1909-1960)

(klik op de foto voor een vergroting)

 

10) Henrietta Ramakers (13 oktober 1872), voorlopig verder geen gegevens bekend.